
Mollie kwam bij ons toen ze 8 maanden was. Naast Lois wilde we graag een tweede hond. Kunnen ze lekker samen spelen en ravotten. Mollie was terug gebracht naar de fokker omdat haar eerste houder Mollie te druk vond. Ze woonde bij een gezin met een kindje van drie jaar en nog een kindje van ongeveer één jaar. Dat alleen al lijkt me ontzettend druk maar zij besloten dat het leuk zou zijn om er een pup bij te nemen en toen werd het allemaal een beetje te veel. Wij hebben Mollie kennis laten maken met Lois en dat ging direct goed. Mollie leek in eerste instantie niets meer en dan blije hond maar na een paar maanden zagen we toch wel signalen die ons opvielen. Mollie is een slijmbal maar tegen het opdringerige aan, ze claimt je en volgt je op de voet. Zelfs als ze lekker ligt te rusten en ik sta op om wat drinken te pakken dan vliegt ze overeind en loopt ze mee. Ze is ook niet de beste in communiceren met andere honden, de beste verdediging is de aanval en zo heeft Mollie al enkele keren flink uitgehaald naar andere honden. Voor ons is dit geen probleem omdat we nu zorgen dat ze niet in een situatie terecht komt waarin ze zelf gaat besluiten wat het beste voor haar is.
Het blijkt toch wel dat wanneer je een hond die op het oog de allerliefste lijkt, en ook nog eens een Golden Retriever is, niet is wat het lijkt omdat ze al een rugzakje heeft. Waar een hond vandaan komt en wat een hond geleerd is, bewust of onbewust neemt hij allemaal mee in dat rugzakje. Met name als dit midden in de socialisatiefase gebeurt. Dan kost het veel tijd en aandacht om dit te herstellen in hoeverre dat mogelijk is. Weer een leermomentje.
Wij zijn ontzettend blij met haar en soms denk ik er weleens aan dat ze bij ieder ander terecht had kunnen komen en ik ben benieuwt hoe het zich dan verder ontwikkeld zou hebben. Zouden ze haar ook terug hebben gebracht omdat ze zo druk is?
Comments